هوای ی ا ر

دلم امشب هوای یار کرده

غم دوری مرا بیمار کرده

چو شمعی روز وشب سوزم زهجران

بجای اشک خون ریزم به دامان

دلم امشب کجای پرستوی

عزیزم خوشکلم پس کی می یای؟

هوای ی ا ر

دلم امشب هوای یار کرده

غم دوری مرا بیمار کرده

چو شمعی روز وشب سوزم زهجران

بجای اشک خون ریزم به دامان

دلم امشب کجای پرستوی

عزیزم خوشکلم پس کی می یای؟

توخورشید منی، گرما به من ده

تو امروز منی، فردا به من ده

الا ای اختر شب های تارم

گل امید درفصل بهارم

خدا را شکر گویم من شب و روز

چنین گنجینه ای در سینه دارم

شبی تا نیمه شب بیدارم بودم

یه قصد فال ، حافظ را گشودم

به خواندم شعری از حافظ که گفتا

جدایی سر رسد امروز وفردا

بگفتا شهد کامت باز گیرم

دوباره زندگی آغاز گیرم

به فردا من هزار امید دارم

پبه دیدارت دقایق را شمارم